Και όμως είναι γεγονός η Ελλάδα βρίσκεται πρώτη στην Ευρώπη σε παιδική παχυσαρκία την ίδια ώρα που τα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας υποχωρούν ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τι φταίει όμως που τα παιδιά μας είναι παχύσαρκα; Και αν είναι τι πειράζει μπορεί εύλογα να πει κάποιος;
Τα παιδιά μας είναι παχύσαρκα και αυτό θα έλεγε κανείς ότι ξεκινάει από την ώρα που σαν ¨ιδέα¨ γεννιούνται καταρχήν μέσα στην κοιλιά της μαμάς τους, αυτό συμβαίνει γιατί ο σύγχρονος τρόπος διατροφής αλλά και ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν μας βοηθά να διατηρούμε ένα υγιές σωματικό βάρος. Ας φτάσουμε όμως στις αιτίες, δυστυχώς τρεφόμαστε με πολλά συσκευασμένα τρόφιμα, με αρκετά συντηρητικά, πρόσθετο αλάτι και ζάχαρη για την συντήρηση τους που κλείνονται σε όμορφες συσκευασίες που απενεχοποιούν το περιεχόμενο. Επίσης, μην ξεχνάμε ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι έντονοι ρυθμοί της καθημερινότητας δεν μας αφήνουν να ασκηθούμε επαρκώς. Ότι συμβαίνει στους ενήλικες όμως αντικατοπτρίζεται και στα παιδιά τους, μη υγιείς ενήλικες, μη υγιή παιδιά.
Αν οι γονείς και πριν τον ερχομό του παιδιού δεν ήταν προσεκτικοί στην διατροφή τους, αυτό έχει πολλές πιθανότητες να επηρεάσει το παιδί. Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης η διατροφή παίζει πρωταρχικό ρόλο και εδώ δεν είναι υπεύθυνη μόνο η μαμά αλλά και ο μπαμπάς, η έγκυος χρειάζεται προσεγμένη διατροφή που καλό είναι να ακολουθεί και ο πατέρας του παιδιού, έστω σαν συμπαράσταση.
Από εκεί και έπειτά έρχεται το κομμάτι του θηλασμού ότι τρώει η μαμά περνάει στο νεογνό μέσω του μητρικού γάλακτος και δυστυχώς πολλές μαμάδες που μπορούν να θηλάσουν διακόπτουν το θηλασμό αναγκαστικά λόγω δουλειάς και καταφεύγουν στην λύση ενός έτοιμου παρασκευάσματος. Και αργότερα μόλις το παιδί μπει στην κανονική διατροφή τι επιλογές κάνουμε για εκείνο; Ποιες γεύσεις του μαθαίνουμε;
Κακά τα ψέματα το παιδί έχει όσες επιλογές θα βρει στο σπίτι αν για παράδειγμα στο σπίτι υπάρχουν τρόφιμα όπως μακαρόνια ολικής αλέσεως, φρούτα, λαχανικά, το παιδί θα καταναλώσει αυτά, αν όμως υπάρχουν πατατάκια, γλυκά, σοκολάτες αυτά θα καταναλώσει και το παιδί.
Μέχρι την ηλικία των τριών ετών πρέπει να δίνουμε στα παιδιά καλές επιλογές φαγητού, χωρίς να γινόμαστε υπερβολικοί και οπωσδήποτε να μην πιέζουμε το παιδί να καταναλώσει μεγαλύτερη ποσότητα φαγητού από αυτή που χρειάζεται, διότι στον οργανισμό του παιδιού λειτουργούν πολύ καλύτερα από τους ενήλικες οι μηχανισμοί εκδήλωσης κορεσμού.
Από εκεί και έπειτα πρέπει να ξεκινήσετε να μαθαίνεται στο παιδί σας τα γεύματα και τι θα πρέπει να καταναλώνει σε αυτά συνήθως. Πρέπει να αρχίσετε από την τόσο μικρή ηλικία με σιγανά και σταθερά βήματα να μαθαίνεται στο παιδί σας την αξία του πρωινού γεύματος, τι είναι καλό να καταναλώνει σε κάθε γεύμα και όλα αυτά μπορούν να συνδυαστούν όμορφα με μικρές ατασθαλίες που μπορεί να κάνει όταν θα πάει σχολείο ή μια βόλτα με κάποιον άλλο (γιαγιά, παππού, θείο, θεία που θα του προσφέρει και κάτι γλυκό).
Έτσι καλό είναι να γνωρίζουμε πως το παιδί μας ως μια ανεξάρτητη προσωπικότητα πρέπει να γευτεί και να απορρίψει τις τροφές που δεν του αρέσουν. Για να είμαστε σίγουροι ότι δεν αρέσει μια τροφή στο παιδί μας θα πρέπει να την δοκιμάσει δέκα φορές με διαφορετικό τρόπο μαγειρεμένη και αν την απορρίψει και τις δέκα τότε είμαστε σίγουροι ότι δεν του αρέσει. Παράδειγμα, αν φτιάξουμε στο παιδί φακές σούπα και δεν τις καταναλώσει, την επομένη φορά μπορούμε να τις φτιάξουμε σαλάτα. Με το ίδιο τρόπο πρέπει να συμπεριφερθούμε σε όλα τα τρόφιμα.
Ένα επίσης σημαντικό κομμάτι που πρέπει να κατανοήσουν όλοι οι γονείς είναι ότι τα παιδιά τους μιμούνται. Έτσι αν ο γονιός καταναλώνει junk food δεν μπορεί να έχει απαίτηση από το παιδί του να καταναλώσει ένα σπιτικό φαγητό. Πρέπει λοιπόν να αποτελεί παράδειγμα για το ίδιο του το παιδί και να καταναλώνει και εκείνος αυτό που επιμένει να καταναλώσει το παιδί του.
Εν τέλει, πρέπει να κατανοήσουμε όλοι ότι τα παιδιά χρειάζονται προσεκτικό σχεδιασμό στα γεύματα και μια διατροφή που να ταιριάζει στο μεσογειακό μοντέλο διατροφής και πάντα χωρίς υπερβολές.
